Marcke, Emile de Lummen van (1827-1890); Koeien aan de waterkant.
Emile de Lummen van Marcke was een Franse schilder van voornamelijk vee.
Hij studeerde onder Troyon bij Barbizon. Hij behoort tot de School van Barbizon. De School van Barbizon is een Franse school die in de periode 1830 tot 1870 werkte in de omgeving van het Franse plaatsje Barbizon bij Fontainebleau. Deze stroming van het realisme staat ook bekend als de Tweede School van Fontainebleau.
Uitgangspunt was het schilderen van landschappen, zonder opsmuk, als reactie op de romantiek. Er werd geschilderd in de vrije natuur, waarbij veel aandacht besteed werd aan het neerzetten van kleuren die een bepaalde stemming aangaven. De manier van schilderen wordt wel beschouwd als voorloper van het impressionisme.
Van Marcke ontving het kruis van het Legioen van Eer in 1872 en een gouden medaille op de beurs van Parijs. Hij wordt vertegenwoordigd op het Louvre en andere musea van Frankrijk, het Metropolitan Museum in New York, The John en Mable Ringling Museum of Art in Sarasota, Florida, en in andere openbare en particuliere collecties in de Verenigde Staten.
De favoriete thema’s van Van Marcke; vee, water, reflecties, dramatische cloudscapes en een gevoel van het leven en beweging en groene natuur. De natuur is idyllisch en dieren symbool van die harmonie.
Bron: Wikipedia