Interessant artikel van Christie’s:
Why would you buy a portrait of someone you didn’t know?
Een schilderij kopen met een portret van een onbekend persoon heb ik altijd vreemd gevonden. Alsof je iemand die je totaal niet kent ongevraagd opneemt in je familie en er meteen mee gaat pronken. Het zou zomaar kunnen dat daar verandering in komt na het lezen van een recent artikel van Christie’s.
In het artikel wordt onder meer de schoonheid van het portret beschreven en het verhaal dat de geportretteerde wil vertellen. Om exact dezelfde redenen liken we tegenwoordig selfies van personen die wij niet kennen.
De auteur van het artikel beschrijft daarnaast dat de herkomst van een portret, bijvoorbeeld wie de opdrachtgever was, ook zeer interessant is. Zoals in het artikel over Sir Joshua Reynolds’ portret van Lord Edgecumbe portret van Lord Edgecumbe. Onderzoek naar het portret geeft niet alleen inzicht in Lord Edgecumbe’s relatie met zijn minnaar, maar ook in de relatie tussen de schilder en geportretteerde. Reynolds en Edgecumbe waren als kinderen al bevriend en de vader van de geportretteerde was een van de vroegste weldoeners van de schilder.
Het portret dat Artiquair aanbiedt: ‘Portret van een dandy‘ door Cornelis Kruseman (1897-1957), is een gedetaileerde weergave van een jongeman uit het begin van de 19e eeuw. Door zijn kledingstijl betitelen we de jongeman als dandy. Zoals het mooi beschreven staat op de Engelse Wikipedia: ‘A dandy (also known as a beau or gallant) is a man who places particular importance upon physical appearance, refined language, and leisurely hobbies, pursued with the appearance of nonchalance in a cult of self.’
In het artikel van Christie’s staat: ‘As with the selfie today, portraits were also a chance for more self-conscious sitters to be depicted in the latest fashions.’
Ook bij het portret van Kruseman is de kleding van groot belang. Het is daarmee een prachtig voorbeeld van een voorloper van de huidige selfie. Nu nog wachten op de likes.