Woonboten aan de kade

Vandewalle, Adriaan (1907-1997), mogelijk; Woonboten aan de kade. 

Adriaan Vandewalle was een post expressionistisch schilder van landschappen en stillevens. Hij heeft kunstgeschiedenis gestudeerd aan de universiteit van Gent, artistieke opleiding aan de Academie van Gent.

Spontane, persoonlijke kunst met sterk gelijnde contouren en intense vibrerende kleuren. Schildert aanvankelijk expressionistisch in een donker coloriet. Vanaf 1939 klaart zijn palet op, het werd zelfs teder, opgewekter en zijn stijl werd animistisch. Hij beoefende vele genres : portret, stilleven, bloemstuk, masker, landschap, marine, markt scene.

Wordt beschouwd als deel uitmakend van de groep der animisten, later door Vanbeselaere genoemd “De Generatie van 1900”. Doorgrondt in de natuurlijke vormen de intense aanwezigheid van de ziel en de geest als een onderhuidse constante.

Bron: http://users.telenet.be/adriaanvandewalle/N/biografie.htm en Piron, De Belgische Beeldende Kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw.

Animisme is, binnen de kunstgeschiedenis, een stroming in de Vlaamse schilderkunst van de 20e eeuw. Animisme: alle dingen en wezens hebben een ziel.

De animisten in de Vlaamse schilderkunst vormden geen echte school. De min of meer willekeurige benaming werd gebruikt door Paul Haesaerts, waarmee deze de houding en de esthetiek van enkele los van elkaar staande kunstenaars omschreef, die werkten tussen de twee wereldoorlogen. Deze kunstschilders reageerden op wat zij als een buitensporige ontwikkeling van het expressionisme aanvoelden, waarbij zij in opvatting en vorm het ‘menselijk-gevoelige’ voorop stelden. Deze kunstenaars richtten zich meer op het introspectieve dan het expressionisme.