Kunst en antiek hebben altijd mijn grote belangstelling gehad. Ik was in mijn omgeving een van de weinige pubers die aan zijn ouders vroeg om naar musea en antiekbeurzen te gaan, in plaats van naar een voetbalwedstrijd of een pretpark.
Minstens zesmaal per jaar ging ik met mijn vader naar Amsterdam, waar wij naar een museum gingen of een tentoonstelling bezochten.
Wat ik mij nog levendig herinner is een tentoonstelling van tekeningen uit het bezit van Elizabeth II. Het waren studies van het laatste Avondmaal gemaakt door Leonardo da Vinci. In een bulletin uit 1984 van het Rijksmuseum staat hierover:
‘In verband met geheel door Olivetti gefinancierde restauratie van beroemde wandschildering te Milaan worden, naast een fotopaneel op ware grote van het Avondmaal, een twintigtal tekeningen uit Engels koninklijk bezit getoond. Van deze studies werd uitgegaan om bij de restauratie het origineel zo dicht mogelijk te benaderen.’
Da Vinci’s oog voor detail waardoor hij minutieus iemands houding met een paar enkele lijnen neerzette: dat fascineerde me.
Ook Artiquair heeft in de collectie een studietekening van hoge kwaliteit. Deze tekening is gemaakt van rood krijt op papier, mogelijk uit de omgeving van Jean-Francois de Neufforge, een Belgische graveur, beeldhouwer en architect die leefde in de 18e eeuw. Het is een studieportret van een vrouw, gemaakt aan het eind van de 18de eeuw. Als je goed kijkt zie je nauwelijks schaduwen in het gezicht, maar toch straalt het portret leven uit. Niet alleen zijn de ogen en mond levendig; het hele gezicht toont een sterke expressie. Niet alleen Da Vinci had het vermogen om prachtige tekeningen te maken.
Geen producten in de winkelwagen.